تقریبا در همه جای دنیا مطالعات روانشناسی روی عشق نوجوانان بسیار کم انجام شده است. به نوجوانان به گونه ای نگاه می شود که انگار هنوز کودکی هستند که دهانشان بوی شیر می دهد؛ اصلا آنها را چه به عشق و عاشقی!
پدر و مادرها دلشان نمی خواهد نوجوانشان به این زودی ها در وادی عاشق شدن بیفتد و با جنس مخالف ارتباط داشته باشد. اگر هم متوجه احساس عاشقانه فرزندشان شوند تلاش می کنند آن را انکار کنند یا جلوی هر گونه رابطه ای را بگیرند اما این انکار و اجبار خطرناک است و نتیجه ی عکس خواهد داشت.
از نوجوانی به عنوان دوره بحران نام برده شده است؛ پس ابتدا مطالعه ای در مورد ویژگی های عاطفی – شناختی و جسمی نوجوانان داشته باشید تا با آشنایی از این دوران، نوجوان خود را بیشتر بشناسید. آنگاه خواهید دید بسیاری از رفتارهایی که ما را می رنجاند، شرایط طبیعی این دوره است و نیازمند صبر و مهربانی ما می باشد.
درباره این سایت